Ons verhaal gaat terug tot de 19e eeuw.
De geschiedenis van de legendarische broers Haw (胡文虎) en Par (胡文豹) en de oorsprong van hun talent gaat terug naar Rangoon (Yangon), Birma (Myanmar), waar het allemaal begon.
Hun vader, Aw Chu Kin (胡子钦), de jonge zoon van een kruidendokter in Xiamen, Fujian Province, vertrok in de jaren 1800 naar Rangoon om zijn fortuin te zoeken. In Rangoon zette hij zijn eigen artsenpraktijk en apotheek op en startte hij Eng Aun Tong(永安堂) of “de Hall of Everlasting Peace” en stichtte hij een gezin.
Boon Haw, de “zachte tijger”, geboren in 1882 studeerde in China en Boon Par, de “zachte luipaard”, geboren in 1888, studeerde aan een Engelse taalschool in het Britse koloniale Birma.
In 1908 stierf Chu Kin en liet de familiepraktijk na aan Boon Par. De zachte luipaard vond de verantwoordelijkheid te zwaar en vroeg later om de terugkeer van zijn oudere broer uit China om het familiebedrijf in Rangoon voort te zetten.
“Ik zal alles leren wat ik kan over de Westerse geneeskunde, jij kunt Chinese medicijnen voorschrijven. Samen zullen we geen enkele patiënt verliezen. De patiënt kan kiezen tussen Oost en West en het honorarium blijft bij ons,” zei Boon Par tegen Boon Haw.
Met deze scherpzinnige belofte bouwden de broers Haw en Par een imperium en een legendarisch fortuin op met een formulering voor een balsem, die in een klein potje verkocht werd.
De oorsprong van deze formule gaat terug tot de tijd van de Chinese keizers die verlichting zochten voor kwaaltjes als gevolg van de stress van rechtszittingen. De balsem zou met de dynastieën zijn gestorven als Aw Chu Kin het oude recept niet nieuw leven had ingeblazen.
Om het recept van hun overleden vader te perfectioneren, namen de zonen de keuken van hun moeder over. Boon Par, de rustige luipaard, zwoegde terwijl Boon Haw, de vrolijke tijger, organiseerde. Samen produceerden ze “Ban Kim Ewe” (万金油), Tienduizend Gouden Oliën, een middel voor vele kwalen. Geen klant verliet de Aw apotheek zonder een klein flesje van deze gouden zalf. Trouw aan het roofzuchtige instinct van de tijger bezocht Boon Haw elke Chinese winkel in de stad op en haalde hen over om zijn zalf in voorraad te nemen.
Boon Haw’s volgende logische stap was een handelsmerk: wat anders dan zijn eigen naam en zo was Tiger Balm geboren in 1909. In 1920 was Aw Boon Haw, nog geen 40, de rijkste Chinees in Rangoon. Boon Haw, altijd een risiconemer, waagde de oversteek naar het zuiden, naar Malaya en Singapore. De aanblik en geluiden van de bruisende handel in de steden in Maleisië en de haven van Singapore deden zijn hart snel kloppen. Toen hij de Singaporese munteenheid bestudeerde, zag hij de afbeelding van een snauwende tijger in het watermerk. Dat gaf de doorslag.
De Tijgermagnaat verhuisde in 1926 naar Singapore en Eng Aun Tong vond een schitterend nieuw onderkomen in de drukste haven van de regio. Er werd een nieuwe en grotere fabriek gebouwd aan Neil Road waar tien keer meer werd geproduceerd dan in Rangoon. Aw Boon Haw reed door kleine steden in Malaya in zijn op maat gemaakte auto met een kop als een tijger en een toeter die brulde. Wanneer de kampongbewoners zich verdrongen, deelde hij monsters uit van Tiger Balm en zijn zusterproducten en won zo nog meer klanten.
Met fabrieken en distributeurs stevig gevestigd in Malaya, Hong Kong, Batavia (Jakarta), steden in China en Thailand, en met rijkdom en status al lang bereikt, kanaliseerde Boon Haw zijn energie in zakelijke diversificatie.
Boon Par stierf in 1944 in Birma terwijl Boon Haw in 1954 op 72-jarige leeftijd overleed aan een hartaanval op weg naar Hong Kong na een grote operatie in Boston. De zoon van Boon Par, Aw Cheng Chye, nam de leiding van het familiebedrijf over. In 1969 gingen de meeste familiebedrijven samen in een bedrijf dat genoteerd werd aan de aandelenbeurzen van Singapore en Maleisië als Haw Par Brothers International Limited*.
* Haw Par Brothers International Limited werd later in 1997 omgedoopt tot Haw Par Corporation Limited.